Giresun’a Bir Bakış

Giresun, uzun yıllar boyunca Trabzon’un ilçesi olarak kalmış daha sonra 1923 yılında Cumhuriyet’in kurulmasıyla birlikte il olmuştur. Giresun isminin Roma İmparatorluğuna kadar dayandığı bilinmektedir. İlk ismi Kerasus olarak kayıtlara geçirilen Giresun, Kerasus ismini kirazdan aldığı rivayet edilmekle birlikte, kirazın da dünyaya Giresun’dan dağıldığı söylemler arasındadır.

Giresun, fındığın başkenti olduğu gibi kirazın da anavatanıdır. Fakat şehrin hava koşullarından dolayı pek fazla kirazın yetiştirilemediği günümüzün insanları tarafından anlatılmaktadır. Dolayısıyla şehirde ki insanlar kiraz ticareti ile değil, fındık ticareti ile boy göstermektedirler.

Giresun, sırtını Karadeniz’in yeşil ormanlarına dayadığı için Türkiye’nin en çok yağış alan illeri arasındadır. Bu sayede fındık gereksinimini tamamlar. Zira bir fındık ağacının su gereksinimi ortalama 1000 ila 2000 metreküptür.

Şehrin büyük bir bölümünü Çepniler oluşturur. Çepniler; Oğuz Türkmenlerinin soylarından gelmektedirler. Çepni simgesi “ Nerede düşman görse savaşır! “ anlamını taşımaktadır. Atatürk’ün baş muhafızı, Sakarya Cephesini kurtaran ve 200 kişilik Giresunlu ordusuyla Trabzon Rum Hapishanesini basan Çepni Topal Osman Ağa ve 42. & 47. Giresunlulardan oluşan alay bu konuya fazlasıyla örnektir.

Giresun kültürünün arasında yer alan kemençe, davul-zurna enstrümanları sahil bölgelerinde sıklıkla çalınırken, bir ayrı kültüründe yer sahibi olan horon ve karşılama oyunu ise her ilçede ayrı ayrı boy göstermektedir.

Yayları arasında bulunan Kümbet Yaylası, turistlerin en çok uğrak yerlerinden birisidir. Giresun Merkez’e olan uzaklığı yaklaşık 60 km’dir. Yazları ılık bir ortam söz konusudur. Kışları sanılandan daha soğuk ve karlıdır. Bunun yanı sıra Bektaş Yaylası ve Kulakkaya Yaylası, Giresun’un Kümbet Yaylasından sonra en çok rağbet gören yaylalarıdır. Bu bahsedilen iki yaylanın şehir merkezine olan uzaklığı hemen hemen Kümbet Yaylası ile eş değerdir.

Kümbet, Bektaş ve Kulakkaya yaylarından hatta Giresun Merkez’den ve sahil ilçelerinden gözüken Sis Dağı Yaylası, Giresun’un en görkemli yaylalarından biridir. Sis Dağı Yaylasının etrafında adından da bilindiği üzere sürekli sis yer bulmaktadır. Bazı tepeleri yaz, kış karlıdır. Hava koşullarından dolayı yüzeyinde ki bazı noktalarda kar yaz, kış erimez. Oy Asiye Asiye türküsünün yazarı Giresunludur ve bu türkü Sis Dağında yazılmıştır.

Giresun’un en işlek caddelerinden bir tanesi de Gazi Caddesi’dir. Gazi Caddesi Giresun il olmadan önce dizayn edilmiş, halk tarafından yoğun ilgi odağı olmuştur. Günümüzde bile Giresun’a yabancı insanların ilk uğradıkları duraktır. Bunun gibi, Gazi Caddesi girişinin hemen bitişiğinde bulunan Atatürk Meydanı, Gazi Caddesi’ne sırt olmaktadır.

Şehir insanlarının en çok tükettiği yiyecek, Doğu Karadeniz genelinde de olduğu gibi balık türleridir. Ayrı olarak “Diple, Sakaca, Siron, Karalahana Çorbası, Döşeme” Giresun kültüründe yer sahibi olup, Giresun insanının fazlasıyla tükettiği yiyeceklerdir.