Giresun için ekonomi

Giresunblog olarak tekrar yazılara giriş yaptığımız bu dönemde, ben hem kendi bölümümle alakalı hem de Giresun’da insanların asıl konuştuğu konu olan ekonomi ile ilgili yazacağım. Tabi benim yazım şuan hali hazırda olan şehir ekonomisinden çok “Ne yapılabilir ?” üzerine olacak.

Öncelikle şunu iyi bilmeliyiz ki Karadeniz bölgesinde Samsun dışında hemen hemen hiçbir il sanayi şehri olmaya uygun değil. Hem dağlık ve yeşillik alan olması hem de, büyük bir alan kurulsa bile, alt yapısında yaşanacak büyük sıkıntılar sebebiyle bu iş bölgemizde çok zor. Bundan dolayıdır ki Karadeniz bölgesi terör sorunu yaşamayan bölgeler içerisinde ekonomik olarak Türkiye’de en geri kalmış bölge.

Peki sanayi ve ticaret konularında yaşadığımız bu dezavantajları ne ile kapatabiliriz?

Tabi ki tarım ve turizm…

Öncelikle tarım ile başlayacak olursak; Giresun denilince akla tabi ki fındık geliyor ancak ne yazık ki bu tarım ürünü özellikle son yıllarda şehre pek de bir fayda sağlamıyor. Her sene ya yanan ya da fiyatı düşen fındık, Giresunlu için eski önemini hızla yitiriyor. Şüphesiz ki şehir halkı bölge insanı ile birlikte donanımlı önderler ile bu sorunu Ankara’ya iyi açıklamalı. Gerek fındık tarımı yapan insanların bilinçsizliği gerekse Ankara’nın bunu sadece seçimden seçime hatırlaması sebebiyle, fındık 2000’ li yılların kaybeden tarım ürünlerinin başında gelir oldu. Peki fındık hep bırakılmalı mı ? Tabi ki hayır, ancak tedbirlerin acilen alınması gerek ve gelecekte geçmişte ki kayıplar telafi edilmeli.

İkinci olarak Giresun sadece fındık tarımına bakan bir şehir olmamalı. Başlıca iyi getiri sağlayan ve bölgemize uyumlu olan arıcılık, kivi tarımı ve profesyonel balıkçılık gibi ekonomik alanlar daha da geliştirilmeli. Kirazın ana vatanı olan şehirde kiraz yok denecek kadar az. Bu sebeple tekrar kiraz ve üzüm gibi bir diğer ekonomik alanı geniş olan tarım ürünlerine de dönüş yapılmalı. Yine mısır, pancar ve daha birçok ülkemizde yaygın olan tarım ürünlerinin de hak ettiği değere ulaşması gerekli.

Turizm konusuna gelecek olursak, böyle kaynaklara sahip olup bu alanda çok bile geri kaldık. Ancak bahsettiğim olay özellikle son yıllarda ülkemizde oluşan, sadece Arap turiste yönelik ve takıntılı hale gelmiş olan bir yatırım değil. Daha geniş ve her alanlı bir gelişim sağlanmalı. Özellikle Giresun’un bölge illerine nazaran, daha yaygın ve geniş alanlı doğa harikası plajları ve ulaşımı kolay yaylaları ön plana çıkarılmalı. Örneğin; Karadeniz’e gelen turist, Giresun’da denize girilecek birçok alan olduğunu bilmeli ve görmeli. Şehir halkı da farklı insanlara açık ve iletişimi yüksek bir topluluk. Bu sebeple şehir içinde de özellikle Gazi Caddesi gibi merkezi alanlarda turistlere yönelik fındık, çikolata evleri, ve yöresel mutfak alanları artırılmalı. Özellikle şehir merkezi sahili artık kesinlikle ışıklandırılmalı ve şehrin içi daha çok yeşillendirilmeli.

Son olarak en önemlisi acilen beş yıldızlı otel ihtiyacı Giresun’da hallolmalı. Aksi takdirde şehri tur merkezleri listelerinde görmemiz çok zor. Bu durum Giresun’un bütün yöneticilerini ilgilendiren bir durumdur. Şehre bu ekonomik kaynak alanları açılmalı ve desteklenmeli. Halkı mağdur etmeden ve şehri bozmadan verdiğimiz göçleri yavaş yavaş geri alma zamanı geldi.